Over

Hoe kom je dichter bij een personage ?
Waarom ga je van een karakter houden ?

Vaak gaat het, volgens mij, om die kleine spelmomenten vlak vóór- of vlak ná een uitgesproken dialoog.

Die éne bedachtzame oogopslag,
dat kleine ingetogen glimlachje,
de blik van spijt
of dat kleine twijfelmoment ….

Ik ben altijd op zoek naar die stille momenten die opeens het karakter tot leven kunnen brengen. Momentjes waardoor ik van het karakter ga houden en het beter ga begrijpen. Dat komt de gehele film ten goede.

En tegelijkertijd is er dat filmgevoel:

de opwinding die zich van je meester maakt als je in een bioscoop een goede film of -scene ziet;

de muziek;
het ritme van de shots;
de spanning …

Een film mag een avontuur zijn met bergen en dalen. Met versnellingen en vertragingen.

Entertainende films, die veel mensen willen zien, dat soort films wil ik maken.

…

Mijn start als filmmaker:

Op mijn 13e ben ik begonnen met super-8 films te maken. Korte, aantrekkelijke films. Op mijn vijftiende wist ik dat ik film-editor wilde worden.
Ik was toen al veel aan het experimenteren met ritmes en vertellingen.

Daarna volgde de Filmacademie. Hier leerde ik vooral wat ik niet wilde en wat mijn sterke kanten waren. Van hieruit ben ik me verder gaan ontwikkelen.

Mijlpalen als Editor:

De eerste mijlpaal was ZUSJE. (Regie: Robert Jan westdijk). De film gaat over Martijns obsessie voor zijn jongere zus Daantje (Kim van Kooten), verteld vanuit het perspectief van zijn videocamera. Alle scenes werden gedraaid in 1 shot. Geen extra shotjes om ‘weg te snijden’. Deze shots waren natuurlijk nooit helemaal perfect van het begin tot het einde. Vaak was het begin van de ene take beter en het einde van een andere take. We moesten wel snijden. Dat leverde vaak lelijke springers op. Ik bedacht dat Martijn (de cameraman) misschien wel een hele losse duim had die te vaak op de aan- en uit-knop drukte. Hierdoor ontstond een nieuwe stijl van allerlei springers achter elkaar. Binnen deze stijl konden we ons alles permitteren. De pauze tussen twee dialoog zinnen iets te lang ? We sneden de pauze korter. Leverde dat een lelijke schnitt op ? Ja, mooi ! We gingen de schnitts opzettelijk steeds lelijker maken, steeds opvallender. Robert Jan en ik bevrijdden ons samen van het juk van de Filmacademie.
Zusje werd dé grote verrassing van het Nederlandse Film festival 1995. De film won 12 internationale prijzen en kreeg een bioscoop release in 22 landen.

De familiefilm ABELTJE (Regie: Ben Sombogaart) werd een tweede mijlpaal. Producent Burny Bos had geroepen dat hij Disney in de bioscoop wilde verslaan. En wel met kerst. Dat was ongehoord. Er stond dus veel op het spel. De opdracht vanuit de productie was heel duidelijk: “Maak er een snelle rollercoaster van”.
Door bij elke schnitt naar een ander shot ook wat tijd over te slaan, ontstond een nieuwe eigen stijl. Het een flitsende, vrolijke actie film geworden.
De film werd zeer succesvol. Voor het eerst sinds jaren kwamen er weer een miljoen bezoekers naar de bioscoop. Disney werd dat jaar inderdaad verslagen.
En een nieuwe traditie, namelijk een kinderfilm uitbrengen met de kerst, was geboren.

In de speelfilm LEK (Regie: Jean van de Velde) viel alles op zijn plek. De film had veel variatie: spanning, humor, actie en emotie. Door de sterke decoupage was er heel goed een passend ritme op de film aan te brengen. Soms rauw, soms smooth, soms verschrikkelijk snel, soms traag. Vanuit het scenario krijg ik vaak al een gevoel van ritme. En bij deze film had kennelijk iedereen datzelfde gevoel. Slechts 1 scene bleek buiten de boot te vallen. Het was een rustige scene die in 1 shot was verteld, terwijl we eigenlijk een snelle scene nodig hadden. Door de nieuwe digitale technieken konden we het bewuste shot ook inzoomen zodat we snel heen en weer konden snijden tussen het oorspronkelijke shot en de nieuwe ingezoomde versie zonder dat het als jump cuts begon te storen. Ook dit was niet eerder gedaan in Nederland.
De film werd een groot artistiek succes. Nog nooit kreeg een film zoveel Gouden Kalveren tijdens het Nederlandse filmfestival.

Het doel tijdens de montage van DE TWEELING (Regie: Ben Sombogaart) was om het publiek, vooral de vrouwen, te emotioneren. We probeerden alle emoties zo veel mogelijk te vergroten en zo indringend mogelijk te vertellen.
De beeldmontage was erg behoudend en traditioneel. De muziekkeuze (ook al tijdens de offline) was groots, duidelijk en sturend.
Bij de eerste screening voor publiek bleek al dat de film heel indringend werkte. Veel zakdoekjes waren nodig. Glimlach.
De film is aan veel landen verkocht en werd zelfs genomineerd voor een Best Foreign Language Picture Oscar.

KRUISTOCHT IN SPIJKERBROEK (Regie Ben Sombogaart) was een enorme productie. Veel personages, veel scenes en veel shots. Elk shot werd met meerdere camera’s opgenomen. De camera standpunten en uitsnedes veranderden constant.
Een enorme puzzel voor mij als editor.
De film werd uiteindelijk beloond met Het Gouden Kalf voor Beste montage en Het Gouden Kalf voor de beste film.

Ik prijs mijzelf gelukkig dat ik meerdere films in Amerika heb kunnen monteren.

FIVE FINGERS (Regie: Laurence Malkin) was een independent Film met Laurence Fishburn en Ryan Phillippe voor LionsGate.

Met DEATH RACE 2 (Regie: Roel Reiné voor Universal USA) (Luke Goss, Ving Rhames, Danny Trejo en Sean Bean) ging een lang gekoesterde wens in vervulling om eens een echte Amerikaanse actiefilm te monteren. Het is een prettige en overdonderende achtbaan geworden. Niet het type film dat in Nederland vaak gemaakt wordt. Alleen de actie bleek belangrijk, de uitdieping van karakters was bijzaak. Het was het voor mij een fantastische ervaring om aan deze film mee te kunnen werken. Ik houd ervan om mijn grenzen te verleggen en mijn vaardigheden aan te scherpen. Voor mij is dat met deze film uitstekend gelukt. Daarnaast was het werken in het Amerikaanse studio systeem een hele nieuwe leerzame ervaring voor me.

HET BESTE VOOR KEES is één van de documentaires die ik monteerde. Een mooie balans tussen drama en humor. De film werd verkozen tot Beste 2Doc van de jaren 2013 t/m 2018.

Naast speelfilms en documentaires monteerde ik veel series voor TV en streaming. Ik monteerde o.a. VECHTERSHART (Regie: Lourens Blok en Tomas Kaan), DE MAATSCHAP (Regie: Michiel van Jaarsveld), LOIS (Regie: Lourens Blok), SMERIS (Seizoen 1 t/m 5) (Regie: o.a. Marc Willard). HET JAAR VAN FORTUYN (Regie: Michiel van Jaarsveld) en THE SPECTACULAR (Regie: Willem Bosch)

Voor de montage van The Spectacular kreeg ik een mooi compliment van producent Pieter Kuijpers: De Spectacular is mooi modern gemonteerd en draagt ook duidelijk jouw signatuur.

—————