Een heel belangrijke film in het begin van mijn carrière. De film gaat over een zusje dat gefilmd wordt door de broer. We zien alleen wat zijn camera registreert. Het was de bedoeling van Robert Jan Westdijk, de regisseur, om lange shots te maken die in zijn geheel achter elkaar werden gezet. Maar de acteurs waren onervaren en konden niet elke seconde goed vol spelen. Ik bedacht dat de broer een ‘losse duim’ zou hebben zodat hij te vaak op de aan- en uit-knop zou drukken. Hierdoor ontstond een ruwe, springerige montage stijl. Robert Jan en ik moesten alles wat we geleerd hadden op de Film Academie over onzichtbare schnitt’s, overboord gooien. Hoe ruwer en lelijker de schnitt’s, hoe beter de film ging werken. Hierdoor is bij mij een vrijheid ontstaan die ik in vele films heb toegepast.
Regie: Robert Jan Westdijk
Productie: Cleo de Koning
Drama, humor